28 سال سکوت در برابر جنایت خمینی در تابستان 67
تابستان ۶۷ در تاریخ ایران بعنوان سرفصلی خونین در دوره حاکمیت منحوس خمینی شناخته می شود. تابستانی که خمینی این روح پلید شیطان که ارکان حکومت ضد مردمی خود را با اعدام فرزندان انقلاب از آغاز بنا نهاده بود در تابستان ۶۷ با جاری ساختن دریایی از خون هزاران هزار تن از بهترین فرزندان رشید ایران به اوج رسانید. جنایتی تلخ و هولناک که در واقع یک نسل کشی در عصر حاضر و جنایت علیه بشریت است. زندانیانی که بسیاری از آنان در همان بیدادگاههای نظام جنایتکار روحانیت حکم حبس های کوتاه و یا بلند مدت گرفته و در حال گذراندن دوران محکومیتشان بودند و حتی برخی از آنها دوره محکومیتشان تمام شده بود به ناگهان بدلیل خشم و نفرت لجام گسیخته خمینی که در رویاهای بیمارگونه خود تصور صدور انقلاب و تسخیر رهبری مسلمین جهان را می پرورانید به ناگاه وقتی با ناکامی مواجه شد علت را در وجود و حضور فعال مخالفانش دید و به این خاطر تصمیم شیطانی و جنایتکارانه اش را با همان ضمیر پلید و بیمارگونه اش توسط مجریانی که امروزه نیز در دولت آخوند جنایتکار روحانی،وزیر و وکیل و رییس و فرمانده هستند و هنوز هم در راس نظام به اعدام و شکنجه و