نکیسا بامداد

    ۸ مارس پیش از آنکه یک یادواره یا گرامیداشت سالانه باشد یک جنبش سیاسی با اهداف مشخص برای برابری زنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه بشری است. درواقع جنبش سیاسی هشت مارس یک همبستگی جهانی بر علیه تبعیض جنسی است و پیام روشن آن محو کامل هرگونه نابرابری و استثمار زنان است. اهمیت این روز برای زنان جهان بطور عام اتحاد و همبستگی و برای زنان ایران بطور ویژه مبارزه بی امان برعلیه ستم آخوندی حاکم بر ایران است و در شرایط فعلی رفع هرگونه تبعیض و استثمار زن ایرانی تنها در مسیر مبارزه رهایی بخش زنان مجاهد خلق و شرکت گسترده زنان در کانون های شورشی در سراسر میهن میسر می شود که با الگوی خانم مریم رجوی که بیش از ۴۰ سال مبارزه خستگی ناپذیر با حاکمیت جنایتکار آخوندی و ایدئولوژی زن ستیزانه اش را در تاریخچه مبارزاتی خود اندوخته دارد تحقق می یابد.   زنان ایران به دلیل وجود هیولای آخوندی و اندیشه های پلیدش، بطور سیستماتیک سرکوب و ستم مضاعفی را تجربه می کنند، چراکه حکومت آخوندی برآمده از اندیشه پلید خمینی یک نظام جنسیتی مبتنی بر ولایت فقیه است که زن را قبل از انسان دیدن بصورت   جنس درجه ۲ و یا کالا م

    نگاهی به حکم دادگاه آنتورپ و واکنش های گسترده و جهانی آن به همراه واکنش های هیستریک مقامات نظام آخوندی علیه سازمان مجاهدین خلق نیازی به تحلیل و تفسیر ندارد و درک این پیروزی برای هر ناظر بیطرفی ساده و آسان است. در همین رابطه خبرگزاری بسیج دانشجویی سپاه پاسداران اعتراف می کند: «در این پروژه با اینکه به‌دستور خامنه‌ای بالاترین سطوح نظام برای آزادی اسدی تلاش کردند مجاهدین پروژه نظام برای بازگرداندن اسدی به تهران را خنثی‌سازی کردند و در نهایت روز ۱۶ بهمن، شد آنچه نباید میشد».   واقعیت این است که مجاهدین و مقاومت ایران با بکارگیری گسترده همه امکانات حقوقی، سیاسی و اطلاعاتی راه را بر هرگونه ضد و بند و معامله بستند و بر همگان روشن شد که سازمان مجاهدین تنها همآورد و آلترناتیو نظام آخوندی است. مجاهدین در این پروژه با همه توان و ظرفیتشان در مقابل نظام آخوندی در تمامیتش ایستادند و دشمن را در انظار بین المللی خوار و خفیف و محکوم کردند و نشان دادند در جایی که شارلاتان بازی سیاسی و دروغ و شانتاژِ خبری نباشد، در جایی که سیاست مماشات و چشم بستن به روی ظلم و ستم آخوندی نباشد، در جایی که مزدور و