نکیسا بامداد

‎‎  شکنجه و قتل مهرداد سپهری جوان ۲۷ساله مشهدی- توسط نیروهای سرکوبگر که تحت امر و آموزش خامنه ای قرار دارند- با دستان زنجیر شده به میله ای آهنی در پیاده رو خیابان که راه هیچگونه دفاع یا فراری را برایش متصور نمی ساخت آن هم در انظار عمومی و جلوی لنز دوربین ها، بیانگر چهره بی نقاب حکومت شکنجه و اعدام در ایران است که طی روزهای گذشته با صحنه های دلخراشی از دختر آبادانی، کژوان عباسی، کولبر اسفراینی و گرداندن جوانان بازداشت شده در خیابان ها و ... خشم جامعه را برانگیخته است. البته اجرای این نمایش های غیرانسانی از قتل و شکنجه با هدف نشان دادن زهرچشم و بوجود آوردن فضای سرکوب و وحشت برای جامعه ای است که در آستانه انفجار و انقلاب قرار دارد. از این رو بدون بحث و تحلیلی می توان به سادگی نتیجه گرفت که نیاز رژیم به کشتار و هراس افکنی تنها حربه ای است برای ادامه بقا و در حال حاضر این مکانیسم رذیلانه دیگر فقط شامل مخالفان سیاسی نمی شود بلکه بر حسب نیاز، رژیم از بین مردم عادی نیز قربانی می گیرد، چنانچه اگر لازم باشد هواپیمای مسافربری را هم در آسمان ایران هدف موشک خود قرار می دهد. از این رو در این دوران ت

  "اگر اعدام شدم، همه بدانند در قرن بیست ‌و یکم، با این همه سازوکارهای حقوق بشری و سازمان ملل و شورای امنیت و غیره، یک انسان بی‌گناه در حالیکه با تمام توانش تلاش کرد و جنگید اعدام شده است". این سخنان ”نوید افکاری“ قهرمان ملی مردم ایران است که با شجاعت و دانش سیاسی خود از درون شکنجه گاه‌های رژیم خطاب به شورای امنیت و مدعیان حقوق بشر و وجدان‌های خواب و بیدار اخطار می دهد. و امروز بعد از اعدام ”نوید افکاری“ برای دولت‌هایی که ادعای حقوق بشری دارند بهترین زمان برای سنجش معیار و محکشان است تا نشان دهند دقیقا در کجای این حقوق بشر ایستاده اند؟. مدعیان دفاع از حقوق بشر از سال ۶۰ اعدام جمعی هوادران مجاهدین و کشتار خانواده‌ها و زنان باردار را دیده اند و نه تنها دم برنیاورده اند بلکه در برابر فرصت های اقتصادی در پی دلجویی از آخوندهای فاسد برآمده و با چشم پوشی و حتی با بکارگیری مشتی مزدور و مواجب بگیر درصدد کمرنگ کردن آن نیز بوده اند. اینک نوید شورشی از درون شکنجه‌گاه‌های رژیم، وجود و حضورشان را به چالش می کشد.  اگرچه نوید افکاری مستحق گرفتن مدال قهرمانی طلا در میدان‌های ورزشی بود تا دل م

  "مصطفی صالحی" پدر دو کودک خردسال و شورشگری که همراه با هزاران قیام آفرین دیگر در اعتراضات دیماه ۹۶ شرکت کرده بود در اوج بی عدالتی در بیداگاه های خامنه ای محاکمه و اعدام شد. جرم مصطفی تعهد به برقراری آزادی و عدالت برای مردمش بود و به همین خاطر در سحرگاه ۱۵ مرداد دژخیمان خامنه ای گلویش را با طناب استبداد فشردند تا اندیشه آزادیخواهیش را خاموش کنند . اعدام مصطفی صالحی در حالی انجام شد که وی پس از دستگیری و با وجود اعمال شکنجه های بسیار حاضر به اعتراف تلویزیونی نشد و هرگز اعتراف به قتل یک پاسدار جنایتکار را نیز نپذیرفته بود. با این وجود رژیم   با همان ضدیت کور و کینه غریزی که به مجاهدین و کانون های شورشی دارد در این پرونده هم مرزهای انسانی و حقوقی را در حد همان دادگاه های فرمایشی و فرمالیستی اش نیز نادیده گرفت و با اعدام مصطفی نیاز مبرمش به ایجاد فضای هراس و وحشت در دل جوانان شورشی و روحیه دادن به نیروهای سرکوبگرش را نشان داد . این اعدام در واقع زخمی بر پیکر مقاومت ایران بود که با برگزاری شکوهمند کارزار جهانی علیه حاکمیت پلید ملاها، رژیم را بشدت به خشم آورده بود. رژیم   به

"مرجان" گران گوهر مردم ایران، هنرمندی برخاسته از فرهنگ و هنر ایران زمین، ستاره ای نامدار و مردم دوست از زمین خاکی پر کشید و به ستارگان درخشان کهکشان شهیدان مجاهد و مقاومت ایران پیوست. هنرمند گرانقدری که در اوج جوانی و شهرت هنری و اجتماعی به مجاهدین پیوست و در برابر اندیشه پلید خمینیسم ، مقاومت و ایستادگی را برگزید و در این مسیر از بندها و سلول های اوین نیز گذر کرد و با رشیدترین فرزندان و دختران مجاهد هم سلول و همراه شد و سال ها زندان و شکنجه از وی پولادی آبدیده ساخت. بطوریکه تا آخرین نفس بر سر آرمان آزادی مردم ایران محکم و استوار ایستاد.   مرجان در خاطراتش گفته بود: به جرم هواداری از مجاهدین در خانه خودم دستگیر شدم و می دانستم که سراغ من هم خواهند آمد از این رو زیاد هراسان نشدم چون من هوادار سازمان مجاهدین بودم . تفاوت این هنرمند متعهد با دیگر هنرمندان در تبعید را می توان از دریچه احساس مسوولیت و مردم دوستی وی دید و ارزیابی کرد زیرا او وقتی از زندان خمینی رهایی یافت بخاطر سابقه و استعداد هنری و شهرتش نزد صاحبان هنر و تجارت طرفداران بسیاری داشت. اما مرجان رها یاف

ظلم و سرکوب، فقر و گرانی و فحشا و اعتیاد کاسه صبر مردم ایران را لبریز و آنان را سرازیر خیابان ها کرده است. رادیکالیسم انقلابی در شعارهای مردم ایران بیانگر این واقعیت است که هوشیاری سیاسی همراه با شجاعت ملی راه را بر هرگونه دخالت آخوندی  مدل 88 برای منحرف ساختن خواسته ها و مطالبات مردمی بسته است. از این روی اینبار مردم آگاه و شجاع ایران یکراست سراغ  تمامیت نظام رفته و  با شعار های کوبنده: مرگ بر روحانی، اصلاح طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا... عمق نفرت و انزجار  اجتماعی خود را  در شعارهایشان نسبت به تمامیت نظام  فاسد و تبهکار آخوندی نشان می دهند و در رزم آخر با جسم و جان خود به جنگ هیولای ارتجاع رفته اند تا ریشه ظلم و ستم را از بیخ و بن برکنند. از سوی دیگر قیام سراسری مردم ایران قویا مورد حمایت و پشتیبانی مقاومت ایران و شبکه وسیع هوادران و پشتیبانان آن قرار گرفته و اخبار و گزارش های آن بصورت گسترده و پیوسته و  لحظه به لحظه در شبکه های اجتماعی و خبرگزاری های مقاومت و دیگر خبرگزاری ها بازتاب پیدا می کند بطوریکه حتی رژیم مجبور به اعتراف آن شد و به صراحت اعلام می کند که رهبری این قیام در د

ویروس مرگبار و کشنده کرونا با سرعت رو به گسترش است و در همین رابطه سازمان بهداشت جهانی و برجسته ترین دانشمندان و محققان اعلام کرده اند که کرونا   یک اپیدمی است که به مرحله جهانی رسیده است و لازم است با جدیت همراه با مشارکت گسترده مردمی و همبستگی داخلی و بین المللی بر آن غلبه کرد. در این اوضاع که هر کوتاهی از سوی دولت ها می تواند منجر به فاجعه شود در ایران آخوند زده نه تنها هیچ گام موثری در پیشگیری، مهار و کنترل این ویروس خطرناک نشده است بلکه دقیقا در تقابل با تاکیدها و سفارش های ارگان های شناخته شده بین المللی عمل کرده اند. بی اعتنایی سران و مقامات سرکوبگر نظام مردم ستمدیده ایران را در یک وضعیت آسیب پذیر و   سردرگم قرار داده است.از جمله نسبت دادن این اپیدمی کشنده و مرگبار به سلاح بیولوژیک توسط امریکا بزرگترین خیانت و جنایتی است که در حق مردم ایران صورت گرفته است زیرا هوشیاری اولین عامل مقابله در برابر ویروس کرونا است و هرگونه پایین آوردن درجه هوشیاری مردم و گمراه کردن آنان نتیجه ای جز کشتار عمومی نخواهد داشت. بنابراین نسبت دادن این اپیدمی کشنده و مرگبار به سلاح بیولوژیک توسط ام