نکیسا بامداد

همراه با تخریب و تاراج فرهنگ و تمدن و هویت کهن ایرانی در نظام پلید و ضد ایرانی، مردم نیز گرفتار فشارهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و آسیب ها و ناامنی های فراوان اجتماعی هستند که همواره از سوی همین حاکمیت ضد مردمی تحت سرکوب و خفقان شدید قرار دارند. بکارگیری مستمر اهرم های فشار چون سرکوب، شکنجه، اعدام و ایجاد فضای وحشت و خفقان از نشانه های بارز ترس حکومت از خشم و نارضایتی مردمی است که هر لحظه انتظار می رود به طغیان و انقلابی بیانجامد که ریشه حکومت آخوندی را برای همیشه در ایران بخشکاند. واقعیت این است که شور انقلابی و عشق به آزادی علیرغم همه تدبیرهای ریز و درشت حکومتی در رگ زنان و مردان آزادیخواه جریان داشته و دارد. توده های مردمی که مترصد جرقه ایی هستند تا شعله های قیام را برافروزند. مردمی که تا کنون شجاعانه و هوشیارانه در سرفصل های مختلف حاضر بوده اند و نشان داده اند که با این نظام در تمامیتش در تعرض اند، از نمونه های بارز آن می توان به خرداد ۶۰ ، کوی دانشگاه و قیام اعتراضی ۸۸ و همچنین به تجمع هفتم آبان امسال در پاسارگاد اشاره کرد. برجسته ترین ویژگی تجمع بزرگ هفتم آبان، سالروز کوروش ب