نکیسا بامداد

همزمان با برگریزان و خزان پاییزی، در باغ رنگارنگ خانواده بزرگ مقاومت ایران سوز سردی وزید و گلی را چید که کسی گمان نمی کرد چنین گلی با این همه شاخ و برگ و بو و با ریشه هایی فرو رفته در عمق خاک که سال های زیادی در برابر توفان های سهمگین و موج های سیاه ایستادگی کرده بود تسلیم مرگ شود. ناباورانه صبح پنجشنبه در هوایی مه آلود و غم گرفته در حالیکه آسمان ابری بود و می بارید، پیکر دکتر زری اصفهانی این زن مقاوم، خستگی ناپذیر و سرشار از عشق به مردم در آرامگاهی در تورنتو کانادا به خاک سپرده شد. اقوام و دوستان و یاران او با قلبی آکنده از اندوه او را بدرقه سفر بی بازگشتش نموده و مزارش را گلباران کردند و بر ادامه راهش تا آزادی مردم ایران و مبارزه برای پایان دادن به درد و رنج تهیدستان و کودکان کار و همه انسان هایی که دکتر زری اصفهانی همیشه قلبش برایشان می تپید پیمان بستند. با وجود آنکه من ایشان را هرگز از نزدیک ندیده بودم ولی با مواضع و ادبیات و قلم قوی و متعهدانه و صریح وی در شبکه های اجتماعی آشنا بودم که در همه صحنه های جنگ سیاسی بویژه در این سال های اخیر حضور پررنگی داشت. در وصف زنده یاد ز